Burak ve Aslı aynı işyerinde çalışıyorlar ve aynı evde oturuyorlar. Haliyle Burak Aslı ile işe beraber gitmek için ısrarlı. Ondan önce çıkmış evin önünde bekliyor. Aslı kendi kendine evden söylene söylene çıkıyor. "Hergün aynı iş yerinde onu görmek zorundayım. Napıcam ben. Hayır başka iş baksam Volkan'a ne diycem" Burak'ın ve arabasının yanından geçip gidince Burak kendi kendine "Kör mü bu ya" Arabayı kızın arkasından sürüyor ve "Pişt. Güzelim bak bi. Analar neler doğuruyor be. Nereye böyle ya. Pişt yavrum." diye sesleniyor. Aslı arkasını dönmediği gibi çocuğun sesini de tanımayıp kızmaya başlıyor ve yerden aldığı taşı atmaya çalışınca Burak "Hey hey hey dur dur. Benim benim." Kız korktuğunu söyleyince arabadan çoktan inmiş olan Burak kızın yüzünü ellerinin arasına alıp en sevimli ve romantik haliyle "Ya seni bu kadar korkuttum mu ben? Gerçekten özür dilerim. Bu kadar korkacağını tahmin edemedim." Kız bu tavırdan etkileniyor elindeki taşı yere bırakıyor ve "İyiyim ben"diyor. Burak hadi gidelim diyince yok ben giderim dese de Burak kızı elinden tutup "Ya saçmalama kaç saattir seni bekliyorum" diyip çekerek "Hadi bin arabaya" diyerek yan koltuğa oturtuyor ve yerine geçiyor.
Hiç yorum yok:
Write comments