Hayat kardeşi Gözde yeni evlerine taşınıyorlar ve ısmarladıkları lahmacunları yiyor ve ev sahibinin oğlu ile ilgili konuşuyorlar. Ablası kardeşinin ağzından eski okulu ile ilgili laf almaya çalışıyor ama kız bana güven diyor. O da Koray'ın ağzının payını veremediği için içinde kaldığını anlatıyor. Sonra tabakları toplayıp eşyalarını yerleştirirken kolinin altı açılıyor ve eski nişanlısının kendisine hediye ettiği kitabı görüyor. Megerse Hayat hoca nikah masasında bekleyerek öylece kalakalmış. Misafirler kalkıp gitmiş ve Hayat mahcup üzgün öylece kalakalıyor. O da masadan kalkıp çok üzgün bir şekilde gitmiş. Kadın o günleri hatırlayıp ağlıyor. Kardeşi gelip onunla konuşuyor. "Yıllardır değmiycek biri için gözyaşı döküyorsun. Yapma" diyor. Dertleşiyorlar
Candan Erçetin - Sensizlik
Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince
Tek başına kalırsın dünyada
Etraf sessizleşince
İnan bu ev alışamadı
Hiç bir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik oturyor
Kalkıp gittiğin yerde
Yalnızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirm
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan
Bir derin korku düşer ruhuma
Duvarlar seslenince
Karanlık oyun oynar aklıma
Gölgeler dans edince
İnan bana alışamadım
Hiç bir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik dolaşıyor
Çıkıp gittiğin bu evde
Yalnızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirm
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan
Hiç yorum yok:
Write comments