Komutanın adamları Söğüt sokaklarında kaçarken alpler karşılarına çıkar. Dündar çatışırken beyinden af dilemeye gelen Bamsı; çocuğu kurtarmak için yalın kılıç adamların karşısına çıkar. Kurtarır ama ağır yaralanır. Son sözü "Beyim beni affesin" olur. Ertuğrul da alpleri de bunu duyunca üzülür ve telaşlanır. Artuk bey müdahale eder. Bamsı çabuk toparlar. Ertuğrul onu ziyaret edip affeder. Bamsı tam iyileşmese de yatamaz ve ayaklanır.
Bizans elçisi ile konuşan Ertuğrul; ondan Lefke kalesini veya bazı mevkileri ister. Elçi düşünmek için zaman ister. Sonrasında kaleyi vermeyi reddedip İlhisar denen yeri verir.
İlbilge ormanda adamla vuruşup adamı konuşturacak iken yüzünü görmediği biri adamı okla yaralar. İlbilge peşine düşer ama vuranı yakalayamaz. Vuranın Sırma olduğunu sonra biz görürüz. Sırma yaralı adamın olduğu yere gider ve kimsenin olmadığını görür. Ertuğrul'a gidip yüzü yaralı adamı ve olanları anlatır. Ertuğrul ile olanlardan konuşurlar. Ertuğrul İlbilge'ye abisinden şüphelendiğini hatta emin olduğunu söyler ve ekler "Eğer Albastı abimse kanı sana helaldir" der
Sırma; abisine İlbilge'yi ve adamı anlatır. Ardından abisine akşam Kayı obasına gidip Bamsı için taziye ve Dragan'ı yakalayıp babasının öcünü aldığı için teşekküre gitmeyi teklif eder. Sırma bir şeylerden şüphelenip ablasının ve yardımcısını takibe alır. İlbilge Sırma'ya göstere göstere yardımcısına not verir. Sırma Kayı obasına gittiğinde yardımcıyı sıkıştırıp elinden notu alıp okur sonra da Ertuğrul'un adamına verir.
Notta bir yerde buluşmayı; ona birisini göstereceğini yazmıştır. Abisine haber verir. Ertuğrul Umuroğulları otağında iken Beybolat'a Albastı'yı yakalamaya çok az kaldığını; İlbilge ise her daim onun yanında olduğunu söyler. Beybolat Albastı kılığına girip İlbilge'nin peşinden gider. Ertuğrul ve İlbilge'nin tuzağına düşer. Ertuğrul yüzleşince yüzünü açmak zorunda kalır. İlbilge abisini görünce hayal kırıklığı ve üzüntü yaşar.
Hiç yorum yok:
Write comments