Güneşin Kızları 17. Bölüm. Ali ve Selin ilişkilerine karar veremiyorlar. Göksel - Gidemiyorum
Selin "Olmıycak dimi?" Ali "Bilmiyorum." Selin "Biz de bu şarkı gibiyiz seninle tamamlanamayız." Ali "Her şarkının bir sonu var. Bu da bitecek." Selin "Bu şarkı iyi bitmiyor Ali. Sonu açık" Ali "Mutlu son arayan tipler değiliz biz." diyince Selin gülümsüyor hafifçe "Ben bunu yapamam. Ne sana, ne kendime ne de diğerlerine. Çıkış yok" diyip Ali'ye bakıyor ve kafasını sallıyor. Selin önüne bakıyor. "Zamanla unuturuz" diyor sanki kendi de inanıyormuş gibi. Ali "Unuturuz başkaları olur. Görmeyiz birbirimizi" Selin suratını buruşturarak "Kimse zarar görmemiş olur" diyor. Ali "Biz hariç" diyor arabayı sürüyor.
Artık dışlarından konuşuyorlar. Selin" Bak susarak onaylıyorsun sende. Savaş ve Nazı gibi değiliz biz. Anne ve babamız evlendi. Kardeş" Anne, babası ve Emre'ye bunu nasıl yapıcaz diye sorgularlar. "Duyulursa mahvoluruz. En iyisi başlamadan vazgeçmek. Zaten birbirimiz göre değili. Zorlama olmıycak iste. Yolu yok. Bununla baş edemeyiz. Yaşandığı kadar kalsın" diyorlar. Ali arabayı sürüyor parça hala çalmaya devam ediyor. Ali'nin kendisine bakması ile Selin de bakıyor ve aynı anda ikisi de ellerini uzatıp el ele tutuşuyorlar. Birbirlerine bakıyorlar ağlamaklı bir yüzle.
Gemilerini kaldırmış gidiyor hayat
Ve ben sahildeyim
Kaçırmış olma telaşı içindeyim
Çağırıyor uzaklar ısrarla
Neden seninleyim
Bağlanmış olma korkusu içindeyim
Gidemiyorum, kalamıyorum
Baş edemiyorum
Teslim olamıyorum
Yüzün gökyüzünden, bakamıyorum
Havada nefesin var, boğuluyorum
Ben sana bağlarımı çözemiyorum
Başka bir dünya yok, gidemiyorum…
Varlığın yanına hapsediyor beni sana
Olduğun yere
Ben sende kaybolmuşum hissindeyim
Yüzdüğümüz deniz ne güzeldi bir zamanlar
Gel gör ki şimdi yoruyor dalgalar
Gidemiyorum, kalamıyorum
Baş edemiyorum
Teslim olamıyorum
Yüzün gökyüzünden, bakamıyorum
Havada nefesin var, boğuluyorum
Ben sana bağlarımı çözemiyorum
Başka bir dünya yok, gidemiyorum…
