Leyla Alper'in tekrar yüzüğünü taktığını görünce soruyor. Alper o gün kuyumcuya gidip kendisine başka bir yüzük almıştı. Hakverdi'den öğrendikleri ışığında Leyla'yı tehlikeye atmamak için almıştı yüzüğü. Kızın sorusuna "Berna'ya haksızlık ettiğimi düşünüyorum" diye cevap verince Leyla şaşırarak "Ama beni öptün. Öyle anlık bir şeymiydi ki?" diyor. Alper'in kafasında Tanrıverdi'nin Leyla'nın tehlikede olmaması için uzak durmasını söylemesini hatırlar. Leyla toparlanmaya çalışarak "Senin adına sevindim. Umarım Berna da bir an önce ayağa kalkar; Çiçek de çok sevinir. Tekrar bir aile olursunuz" der ve gözlerinde yaşlarla dışarı çıkar. Arka fonda Nilüfer'in 'Tutsak' parçası çalarken ikilinin bu diyalog sonrasında yaşadıkları mutsuzluğu izliyoruz
İhaneti sende gördüm
Sende şiddeti gördüm, aşkı gördüm
Yanarak içinden geçtim aşkın
Kor olmadan küle döndüm
Dokun bana, bana dokun ne olur
Hasretinden öldüm
Kopar zincirleri, yeniden gel
Durmadan gel, hep gel
Ben sana tutsak, sen bana yasak
Gel günahlarla, korkularla gel
Ben savunmasız, çırılçıplak
Sen hesaplarla sorgularla gel
Geçiyor günler çok üzgünüm
Geçiyor akşamlar sessiz
Geceyi yırtar yalnızlığım
Güneşi yakarım sensiz
Hiç yorum yok:
Write comments