Sinan ellerinde Peli'in en sevdiği çiçek olan papatyalardan kocaman bir demet papatya ile onun evine geliyor. Saat geç olduğu için zili de çalamıyor. E cep telefonları da göle düşmüş. Çareyi eski moda cama taş atmakta buluyor. Camına bakıp ışığın açık olduğunu görünce içinden "
Üzüntüden uyuyamamış. Naaptım ben böyle" diyor. Birkaç taş atmasına ragmen cama çıkmayınca "
Uyumuş sanırım" diyor. Pelin duyduğu sese şaşırıyor ve içinden "
Bu ne şimdi bu saatte. Hırsız taş atacak değil. Yoksa" Burda yüzünde bir yumuşama erime belirtisi oluyor.
" Foyası da ortaya çıktı hala niye peşimde bu?" Aşağı bakıyor ve Sinan'ı ellerindeki papatyalarla görüyor ve etkileniyor
"Papatya ile gelmiş" Yumuşuyor yüzü değişiyor. Sonra yine sinirli Pelin oluyor "
Alsın başına çalsın papatyasını. O tacı da atıyım kafasına da. Al karına götür diyim" Sinan da aşağıdan bakarak teşhis koyuyor. "
Çökmüş sanki bir günde. Kıyamam sana" O arada Pelin camı açınca seviniyor çocuk. Pelin kısık sesle soruyor
"Ne işin var burda. Gider misin?" Sinan da kısık sesle
"Pelin lütfen aşağı iner misin? Konuşmamız lazım" Pelin'in hiç niyeti yok "
Evli barklı adamsın. Git karınla konuş bu saatte." Sinan yalvarıyor "Lütfen yok öyle birşey. Bi dinlersen açıklıycam" Pelin sinirleniyor "Hala yalan söylüyorsun. Hala inkar ediyorsun. Dedesi söyledi işte" Sinan "
Ya var gibi ama yok. Gelirsen anlatıcam işte. Lütfen Pelin" Bu sırada Pelin'in salonunda yatan Simay sesleri duyar, dinler, korkar ve karşısında yatan Başak'ı kaldırır. Dışarda hırsız var diye
Hiç yorum yok:
Write comments