Sinan arabaya kadar getirdiği Pelin'in yanına oturuyor. "Bugün o kadar üzüldün ki, gözlerindeki hüznü silmeden gitmem. Sonu mutlu olacak biliyorum da ben her anı mutlu olsun diye uğraşıyorum" diyor. Pelin çocuğa soruyor. "Bana ilk aşık olduğun anı hatırlıyor musun?" Sinan kızın gözlerinin içine bakıp bir süre duruyor ve "Günlerden salı, aylardan eylül ama sonu. Bütün yapraklar sararmış Artık döküldü dökülecekler. O gün gördüm seni. Sonbaharın bütün sakinliğine rağmen ışıl ışıldın. Hep gülüyordun. Gözlerinin içi gülüyordu resmen. Yaz gibiydin. Saçın aynı böyle gözünün önüne düşmüştü. O kadar yakışıyordu ki. Sonra gülmedin. Karşındakini dinledin. Seni bütün gün izledim biliyor musun? o kadar güzeldin ki. Herhalinle çok güzeldin. İşte ben o gün aşık oldum sana ve hala ilk günkü gibi aşığım sana." diyip kızı öpmeye başlar. Onları Rüzgar izlemektedir.
Hiç yorum yok:
Write comments