Gökçe polisle başı küçük bir sorun yaşar ve Kaan'ı arar. Kaan onu kurtarır ve evine bırakır. O sırada kızın evinde olan ve Gökçe için endişelenen Demir onu telefonla arar. Tam o sırada dışarıda teşekkür için Kaan'a sarılmış Gökçe'yi görür. Kız telefonu açtığında "Ne yapıyorsun Gökçe?" der. Kız "Hiç evdeyim. Sen ne yapıyorsun?" Demir son bir soru daha sorar "İyiyim. Bez bulabildin mi?" Gökçe yalanına devam eder. "Hı buldum buldum. Şimdi Nilüfer'e verdim. Değiştiriyor çocuğun altını" diyor. Telefonları kapatıyorlar. Kaan'la vedalaşıp eve girerken Demir'i görüyor ve "Açıklayabilirm" moduna giriyor ve daha çok yalan söylüyor. Demir ise yalan söylemesine içirleyip gidiyor. Kızın ağzından zayıf bir "Gitme" lafı çıkıyor
Gökçe öylece merdivenlere oturuyor ve eski güzel günlerini düşünüyor. Dans ettikleri, yakınlaştıkları, öpüştükleri zamanları izliyoruz.
Biri vardı çoktan izi kaldı kalpte Camımın damlasında Duruyormuş orda sanki bir düşmancasına
Sevemez misin aşkı bağlayamaz mı? Gönlümün bahçesine Kanadım kırıldı bak yağmurum ol yağ yüzüme
Tükendim çok yaraları açan Dağılmıyor içimdeki duman Sen istersen yanalım o zaman Gel artık yok yüreğe dokunan
Hiç yorum yok:
Write comments