Aradan 10 gün geçmiştir. Ayşegül eski bir evde yeni hayatına başlamıştır. Bisikletine binip işe gidiyor. Gülendam'ın amcası Hakkı Usta’nın yerinde çalışıyor.
Kötüyle kötü olmak yerine sadece kendin olmak. Ne güzel bir söz.
İşinde gayet mutlu Ayşegül. Hakkı Amca’yla da iyi anlaşıyor. Gülendam her gün arayan Can’a yalan söylüyor, Ayşegül’ün nerede olduğunu bilmediğini söylüyor.
Mediha Elif’i gayrete getirmeye çalışıyor. "Sana evi al dedim de içinde tek başına yaşlan mı dedim. Sen iyice donuklaştın."
İsmail Bey, Nebahat Hanım’ı buluşmaya çağırdı ve ona evlenme teklif etti. Sonra sevinçle eve gelip Mediha’ya güzel haberi verdi. Mediha şaka zannetti, buna inanamadı. “Kim bu şanslı genç kız” diye dalga geçti.
Can Gülendam’ı takip etti ve Ayşegül’ün çalıştığı yeri buldu. Ayşegül ilk seferde Can’dan saklanmayı başardı.
Murat dergiden Deniz Hanım ismiyle Ayşegül’le maille haberleşmeye devam ediyor. Adresini soruyor. Ama Ayşegül adresini bildirmiyor. Sonunda kredi almak için hangi belgelere ihtiyacı olduğunu sormak için dergiye Deniz Hanım’a mail atıyor. Murat soluğu Ayşegül’ün kapısında alıyor.
Mediha İsmail Bey’in evlilik işine kafayı taktı, sürekli gülüp duruyor. İsmail Bey de Mediha’yı kolundan tuttuğu gibi hastaneye psikiyatriste getirdi.
Yeni mahallesinde bakkalda alışveriş yaparken Ayşegül’ü tanıdılar. Ayşegül’ün parası yetişmedi. Kadınların da öyle merakla bakmalarından rahatsız oldu ve aceleyle bakkaldan çıktı. Murat’ın az önce söyledikleri aklına geldi. “Senin böyle bir mahallede ne işin var, tanımadığın insanların arasında.”
Doktor Mediha’nın orta yaş bunalımına girdiğini söyledi. “Sizin evleneceğinizi öğrenince kendi hayatını anlamsız bulmaya başlamış” dedi.
Elif evde rahat değildir, uyuyamamaktadır. “Ayşegül’ün neden kafadan kontak olduğunu anladım, bu ev yüzünden.” Can’ı aradı ama cevap vermedi…
İçip içip bu sefer Murat’ı aradı. “Hemen gel” dedi. “Bana hemen şimdi cevap ver, ben neden yalnızım.” “Ben nereden bileyim” dedi Murat. “Sen değil miydin beni öpüp sonra terk eden. Sonra da Can terk etti. “Niye ben hep terk ediliyorum. Niye beni kimse sevmiyor. Ben sadece sevilmek istedim.” Murat Elif’i odasına çıkardı ve yatırdı.
Can’ın vazgeçmeye niyeti yok, Gülendam’dan Ayşegül’ün yerini öğrenmeye kararlı. Hasta numarası yaparak Gülendam’ı çağırdı.
“Doktora gittim, kara sevda dediler” diye kandırdı bizim saf Gülendam’ı. Ölmeden önce Ayşegül’ü görmek istiyorum dedi. İnandı Gülendam da. Can arabaya atladığı gibi Ayşegül’ü bulmaya gitti. Ama Gülendam ona yanlış adres vermiş.
Murat Ayşegül’e geldi tekrar. “İçim rahat etmiyor, sana yardım etmem izin ver” dedi. Ona bir kamyonet dolusu eşya getirdi. Ayşegül de bütün eşyaları daha kamyonetten indirmeden mahalleliye hediye etti. Ve Murat’a dönüp ”Bir daha sakın bana sormadan benim yerime kararlar alma” diye kafa tuttu. Abartılı olmuş bu sahne.
Mediha da doktorun sözüne uyarak kendine hobiler bulmaya çalışıyor, kitap okuyor, resim yapıyor. Ama yaptığı her şeyi her zamanki gibi abartılı yapıyor.
Can Ayşegül’ün giderken bıraktığı mektubu defalarca okuyor. “Ölüyorum seni özlemekten” diyor. Ahh ahhh, ne büyük aşk…
Handan da kitap anlaşması için harıl harıl Ayşegül’ü arıyor. Röportajdan önce bir şeyler yiyelim dedi Handan. Şuralarda bir köfteci var” dedi Can. Gülendam’ı takip ettiği yerdeki köfteciden bahsediyor, yani Ayşegül’ün çalıştığı yerden. Belki Gülendam’ı bulurum diye geldiği yerde Ayşegül’ü göreceğini bilmemektedir. Karşısında Can’ı gören Ayşegül elindeki tabakaları düşürüp kırar.
“Sen ne yapıyorsun?” “Hayatıma devam ediyorum aynı senin gibi”diye cevap veriyor Ayşegül. “Ben sensiz hayatıma devam edemiyorum, sadece nefes alıp veriyorum” diyor Can. Ne kadar romantik…
Ayşegül geri dönmemekte kararlıdır. “Yeni bir başlangıç yaptım, hayatımda size yer yok. Ben eski Ayşegül’ü özledim, kendi kendine yeten kızı.”
“Ben sensiz ne yapacağım“ diye sordu Can. Alışacaksın” dedi Ayşegül.
İsmail Bey Nebahat Hanım’ı eve akşam yemeğine davet etti. Ama Mediha’nın yapacaklarından habersizdi. Mediha Nebahat hanımı sofradan kaçırdı. Kadın öfkeyle çekti gitti. Mediha da kendine geldi. Fesatlık, kötülük yapınca özüne döndüğünü söyledi.
Can Ayşegül’ün peşini bırakmadı. Onu bisikletle görünce şaşırdı. Bisiklet sürmeyi öğretmek için az uğraşmamıştı. Koşarak takip etti ve Ayşegül’ün oturduğu yeri öğrendi.
Can’a söylediği şeyleri düşünüyor Ayşegül “alışacaksın” demişti ya. Kendi kendine söyleniyor, “Önce sen kendin alış da.” “Can’sızlığa alış”
Mahalleliye eşya dağıttığı için esnaf da ona hediyeler gönderir. Ayşegül çok sevinir. Kendimi sevdirmeyi başarabildim. “Yaşasın ben, aferin bana” diyerek kendini sever, kendinden makas alır… Çok seviyoruz Ayşegül’ün bu saf ve içten hallerini.
Hiç yorum yok:
Write comments